Haagse logopediste
Begin jaren ‘30 constateert de Haagse logopediste Maria Krabbe dat een aantal kinderen uit haar praktijk, anders communiceren. Bovendien stelt ze vast dat er een discrepantie is tussen hun taalvaardigheid en hun vaardigheden op andere terreinen. Dit gegeven doet haar vaststellen dat er kinderen zijn die op een andere manier met informatie omgaan. Ze gaat op zoek naar een theorie van waaruit ze de kenmerken van deze kinderen met elkaar in verband kan brengen. Die theorie vindt ze in hun manier van denken. Ze noemt dit fenomeen ‘beelddenken’ een denken in beelden en gebeurtenissen, dit in tegenstelling tot ’taaldenken’ dat een denken in woorden en begrippen is.
Maria publiceerde in 1947 haar artikel `Het denken van het woordblinde kind` in het toen gezaghebbende Nederlands Tijdschrift voor de Psychologie en haar Grensgebieden. Vier jaar later verscheen haar boek Beelddenken en woordblindheid. Het gaat bij woordblinde kinderen, zo stelde zij, niet om een neurologische of psychiatrische afwijking, maar om een andere manier van denken. Zij legde een relatie tussen spreken, schrijven en lezen. Bij leerkrachten (mensen uit de praktijk) vond ze gehoor. Medici en wetenschappers waren sceptisch, maar feit was wel dat er eindelijk werd gesproken over woordblindheid. Krabbe zette de toon in de toen opkomende pedagogiek met haar stelling dat het bij woordblinde kinderen niet om een gebrek, tekort of hersenbeschadiging gaan, maar om een andere manier van denken. (Bron: Van woordblindheid tot dyslexie, Marjoke Rietveld-van Wingerden, Garant 2016, ISBN978 90 441 3309 7)
Gedachtegoed veilig stellen
In 1984 kreeg Nel Ojemann het bericht dat in de kelder van het huis van een familielid van Maria Krabbe een kist was gevonden, waarin boeken en papieren van Maria waren opgeslagen. Ingepakt in dikke mappen lagen de gegevens van leerlingen van haar schooltje, onderzoeksverslagen, lezingen, persoonlijke aantekeningen en correspondentie. Voor Nel Ojemann was het de aanleiding om de gedachten van Maria aan te vullen met eigen inzichten en te komen tot de uitgave van het boek : ‘Beelddenken en woordblindheid’.
